برای مریم نوشتم : حس نهیلیسم بودنم برگشته بهم. خوش نیستم
نوشته : نه. نزار این حال لعنتی بیاد سراغت . گند میزنه به همه چی . گند میزنه به هر حسی . خونه نباش بزن بیرون . کار کن. به خودت فرصت فکر کردن نده و نزار اینا بیان سراغت
به فاطمه از دلتنگی میگم و غم دوری
میگه : آره اولین رابطه همیشه اینطوریه , برای بعدی ها بعدش همه چی بهتر میشه
میگم : جان؟!
میگه : ببین دیدت رو یکم باز کن. تو دوستی ها , نفر اول رو باید کنار گذاشت اون یه انتخاب بچگانست . بعدش گزینه های قشنگ تری میبینه ادم
لب مطلب رو مولانا میگه همیشه, بقیه ش بازی با کلماته :
دلتنگم و دیدار تو درمان است
+ میگفت : کلا یعنی مثلا دلم برات تنگ شده! دل که تنگ نمیشه . اصلا منظورش چیه ؟
میگم : معلممون سر زنگ زیست میگفت قلب در حالت های مختلف فرق میکنه شکلش. وقتی عاشق میشی قرمز ترین و پرانرژی ترین حالت قلب رو داریم که با هیچ قرصی نمیشه بهش رسید, تو این حالت ضربان قلب بالاست و حس زندگی به فرد دست میده .
وقتی ناراحتی های خیلی زیادی داری و میشه گفت شباهت هایی به افسردگی - غم از دست دادن افراد نزدیک و . در این حالات قلب ضربان ش کند و غیر قابل حس میشه . رنگ تیره و دپرس
و وقتی انتظار میکشی و منتظری ; قلب جمع میشه فشرده میشه و همین باعث بروز استرس و اضطراب میشه . به جمع شدن قلب میگن دلتنگی.
گفت : چه جاااالب . خب الان تا حد زیادی قانع کننده بود
گفتم : خب پس دلتنگتم
خیلی احمقانه ست به خاطر اینکه آدم در شرایط ایده آل نیست , احساس بدبختی کنه ; واسه همین همیشه راضی نیستن از خودشون و اطرافیان ؟
فکر کنم هیچ وقت شرایط خیییلی ایده آل نشه خب چون ما آدمیم و میمیریم و فکر میکنیم . اینا هرکدوم دلایل محکمی برای نبود شرایط ایده آله ; اما دلیلی برای خوشبخت نبودن نیست !
نباید منتظر ماند تا اتفاقات خوب , از بی زاویه ترین نقطه آسمان بیافتند روبرومان و با لبخند نگاهمان کنند , نه! باید بلند شد و فکری برای نوع نگرش کرد . حتی اگر اتفاق خوب هم نیافتند اطرافتان , شما یک فیلسوفید . قاعده فیلسوف بودن همین است که به چیزهایی بیاندیشیم که برای مردم حل شده است.
احساس خفنیه
اینکه تو دنیای به این بزرگی دقیقا سر یک دقیقه و ساعت و ثانیه باهم یک موزیک رو گوش بدیم . و فقط دو بار این کار رو کنیم. با سمفونی شماره 5 بتهوون ; باید یادآوری کنم که لوکیشن هامون متفاوت بود
نتیجه ش شده اینکه امروز وقتی کلا حواسم یجای دیگه بود احساس کنم داره به گوشیم زنگ میزنه , و وقتی میرم سراغ گوشی میبنم داره زنگ میزنه
از همه جالب تر اینه که میگفت سر بوق دوم گوشی رو جواب دادم ^ــــ^
+ یاد کتاب جز از کل افتادم . جایی که جسپر تو ذهنش از پدرش (مارتین) خواست فرار کنه . پدرش فرار نکرد. ولی بعدا گفت صداتو شنیدم .
( میدونم از تعریف کردن جلو جلو از کتاب بدت میاد , واسه همین بیشتر نمیگم چی شد :D )
پارسال این موقع اوضاع یه شکل دیگه بود
یادته ؟
علی , تو نرفته بودی . کلا نرفته بودی ها . داشتی درس میخوندی هنوز. من کنکوری بودم , میرفتم کتابخونه و میدیا . کلاس سر جاش بود , در واقع هنوز تو همون آموزشگاه بودیم .
پارسال این موقع اوضاع بد بود ; ننه حالش بد بود. مامان رفته بود شهرستان . هیچ کدوم از فامیلا نمیرفتن پیش ننه بمونن . همش مامان بود و زندایی. منم میرفتم گاه گاهی. نمیزاشتن زیاد برم. خب ننه کلی کار داشت من از پسش بر نمیومدم
از در اصلی بیمارستان که وارد بشین و از پله ها برید بالا . اینجا که وایسادین رو باید برید طبقه پایین . بخش بستری ها. غیر از وقت ملاقات نمیزارن برید اونجا ولی من میرفتم همراه ننه
اون پایین دیواراش سفیده و یه راهروی باریک داره که هیچ وقت برقش خاموش نمیشه
اون موقع داشتن اونجا رو بازسازی میکردند , اون گوشه رو که آسانسور داره واسه همین همه مریضا و همراها غر میزدن همش. حق داشتن
اول اتاق . تخت شماره 4
هر اتاق سه تا تخت داشت و تخت ننه جلو در بود . قسمت بانوان بود کلا ولی اجازه نداشتن روسری هاشونو دربیارن ! البته اگر اجازه هم داشتن ننه اینکارو نمیکرد . اینطوری راحت تر بود .
ننه بهم گفت گل دوست داره. من میدونستم . ننه گفت اگر براش گل ببرم خوب میشه. چرا نبردم ؟
اکسیژن تنفس داشت . نفس خیلی عمیق که میکشید من میترسیدم نکنه چیزیش بشه ؟
پارسال این موقع حالش خوب نبود . حرف نمیزد چشماش هم باز نمیکرد زیاد . رنگش پریده بود . پارسال این حوالی بود که اومدم وایسادم پیشش که مامان بره خونه شام بخوره . اومدم تو اتاق دیدمش گریه کردم. هوشیار نبود . رنگ پوستش خاکستری بود . واکنشش به صدام در حد یک پلک ساده بود.
چی شد اینطوری شد نمیدونم !
ولی امسال شد یک سال که نیست. دنیا چطور اینقدر ساده به نبودن آدم ها عادت میکنه؟ من هنوزم باور نمیکنم . من هنوزم فکر میکنم تو اتاقش رو تخت خوابیده. هنوزم منتظرم خونه شون که میرم جلوم وایسه و کلی از دیدنم ذوق کنه .
چرا وقتی بیمارستان بودی کسی نمیومد پیشت ؟ چرا برات گل نخرید کسی؟ چرا مریض شدی؟ چرا الان دیگه کسی یادت نمیفته ؟ چرا بعد رفتنت همه تازه یادشون افتاده بود ؟
کاش نیازهای بنیادی بشر بجای خوراک پوشاک مسکن = شادی - آزادی و امنیت بود ! در این صورت احتمالا آدمی به جای سرخ کردن و کباب کردن حیوانات و گیاهان ; به رساندن شادی به آنها فکر میکرد . انسان رسالتی بجز خوراک دارد بفهمید آدمها . !!
براش نوشتم : میخوام فروگن شم . یعنی محصولاتی که گیاه در اونها آسیب میبینه رو نخورم. فقط میوه گیاهان رو میخورم .
نوشته : هیچی دیگه میخوای آبم نخور, یه سری باکتری تو آب هست اونا میمیرن :/ بابا ما خودمونیم ویروسیم کلا :)) والا
** اینارو هم میگه ها . اما خودشم قبول داره حرف منو :))))
در بدترین برهه از تاریخ به دنیا آمده ایم؛ در بدترین لوکیشن جغرافیایی دنیا .
در بدترین زمان ممکن قصد پیشرفت کردیم , اشتباهی دانشجو شدیم, اشتباهی به دنبال آزادی بودیم , در بدترین برهه از تاریخ عاشق شدیم , در بدترین برهه از تاریخ سرباز شدی . چرا همگی داشته هایمان محدود شد؟ به کجا می رود این زندگی؟
+ حالا فکر کن در این سیاهی ها , تو باشی . منم باشم.
ولی دور رنگ "سیاه تر" دقیقا همین نقطه است.
درباره این سایت